Boek
De Zevende symfonie van Sjostakovitsj werd voor het eerst opgevoerd in zijn geboortestad Leningrad, op 9 augustus 1942. Eind 1941 waren de Duitsers begonnen aan het beleg van de stad, die al vele jaren leefde onder de terreur van Stalin; ruim een miljoen mensen stierven er en nog eens anderhalf miljoen ontvluchtten de stad. Tegen die achtergrond schreef Sjostakovitsj zijn symfonie over het beleg, die een kreet van afschuw was, maar tegelijk hoop wilde bieden. De musici die haar uitvoerden, waren afkomstig van stedelijke orkesten in verval en voelden zich amper bij machte te spelen. Maar ze speelden tegen hun ellende in, over hun ellende heen. Brian Moynahan geeft in zijn boek een adembenemend beeld van het belegerde Leningrad en van Sjostakovitsj, worstelend met zijn compositie. Symfonie van honger, dood en hoop is een hartverscheurend verslag van een gruwelijke periode, én van een heroïsche poging de ellende te ontstijgen door de muziek.
Brian Moynahan studeerde geschiedenis in Cambridge en werkte bij The Times en The Sunday Times. Hij schreef vele boeken, waaronder The Faith: A History of Christianity, Rasputin, Forgotten Soldiers en The Russian Century: A History of the Last Hundred Years. Zijn laatste boek, Jungle Soldier, werd een bestseller. «
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Er zijn nog geen recensies voor dit boek.