Strategische ruimtelijke vraagstukken dienen zich steeds meer aan op een regionaal schaalniveau. <br/>De institutionele bestuursstructuur en het huidige plannin... » 

Strategische ruimtelijke vraagstukken dienen zich steeds meer aan op een regionaal schaalniveau.
De institutionele bestuursstructuur en het huidige planningsstelsel blijken in de praktijk niet voldoende te werken om een antwoord te geven op ruimtelijke regionale opgaven. Dit onderzoek biedt een alternatief voor ruimtelijke planning, waarmee meer kan worden aangesloten bij de maatschappelijke ruimtelijke opgaven dan nu het geval is. Het ontwikkelde model is geïnspireerd door het Amerikaanse “Growth Management ” en is erop gericht de mismatch tussen enerzijds de inhoud van planning en anderzijds de context en het proces van planning te verkleinen. De ideeën vormen tezamen een sturingsfilosofie, die er vanuit gaat dat ruimtelijke economische onderstromen niet tegen te houden zijn, maar dat het de taak is van de planologie om te zorgen voor een meerwaarde in het planningsproces. De regionale planningsstrategie is pro-actief en ontwikkelings- en onderhandelingsgericht. Uitgegaan wordt onder andere van autonome regionale krachten (regionale identiteit), innovatieve wijzen van ruimtelijke ontwikkeling (bijvoorbeeld via ‘transferable development rights ’) en governancestructuren met meer verantwoordelijkheid voor private partijen. Daarnaast staat het conditioneren en aanmoedigen van ruimtelijke ontwikkelingen door het stimuleren van samenwerking en het stellen van ‘concurrency ’- vereisten centraal. Met deze studie wordt vanuit de theorie van planning aan de praktijk bijgedragen met vernieuwende ideeën voor ruimtelijke planning.Ook wordt gekeken welke leerpunten er zijn vanuit de planningspraktijk voor de theorie. Deze studie is interessant voor eenieder die betrokken is bij (regionale)ruimtelijke processen, zowel vanuit een wetenschappelijk als een praktijkperspectief.
«