Materile voorspoed heeft geen einde kunnen maken aan het somberen over de toekomst van pozie. Het edele genre verkeert in een identiteitscrisis. Door fundamente... » 

Materile voorspoed heeft geen einde kunnen maken aan het somberen over de toekomst van pozie. Het edele genre verkeert in een identiteitscrisis. Door fundamentele maatschappelijke en technologische veranderingen moeten we onze gedachten over pozie bijstellen. Dit schept twijfels bij iedereen maker en lezer die een deel van zijn identiteit ontleent aan literatuur. Thomas Vaessens brengt deze onzekerheid binnen alle geledingen van de huidige dichtkunst aan het licht. Hij ziet een genre dat in de negentiendeeeuwse romantiek opgezadeld werd met verwachtingen en pretenties die inmiddels k hinderen. Materile voorspoed heeft geen einde kunnen maken aan het somberen over de toekomst van pozie. Het edele genre verkeert in een identiteitscrisis. Door fundamentele maatschappelijke en technologische veranderingen moeten we onze gedachten over pozie bijstellen. Dit schept twijfels bij iedereen maker en lezer die een deel van zijn identiteit ontleent aan literatuur. Thomas Vaessens brengt deze onzekerheid binnen alle geledingen van de huidige dichtkunst aan het licht. Hij ziet een genre dat in de negentiendeeeuwse romantiek opgezadeld werd met verwachtingen en pretenties die inmiddels k hinderen. «