Welkom op Boeklezers.nl

Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »

Meedoen

Recensies van Ik volg je door Marelle Boersma

Ik volg je is 6 keer gerecenseerd. De gemiddelde score is 3.0. Het boek is 16 keer gelezen.
Anoniem
- Ik volg je
 
 
 
 
 
(4)

Altijd spannend!

- Ik volg je
 
 
 
 
 
(4)

Spannende, psychologische thriller met een prettige schrijfstijl, toch duurde het voor mijn gevoel erg lang dat de situatie hetzelfde bleef, en dat er ondanks de spanning weinig gebeurde. Daarom 4 ipv 5 sterren.

- Ik volg je
 
 
 
 
 
(4)

De proloog zorgde er voor dat ik wat rechter in mijn leesstoel ging zitten. Dat beloofde wat !

Afwisselend lees je de gebeurtenissen uit het gezichtspunt van Pien en die van René haar jeugdvriend (deze vertelling is in de derde persoon). Hierdoor merk je op een gegeven moment dat eenzelfde gebeurtenis, door deze twee mensen heel anders beleefd wordt.

Toen ik het volgende over het boek las, wist ik dat ik dit boek moest gaan kopen en lezen:

'Hij volgt je, overal...

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.'

Het is een heel akelig onderwerp, waarover geschreven wordt. Je moet er niet aan denken om het slachtoffer te zijn van stalking, waar dit verhaal over gaat.



Een boek dat je lekker vlot doorleest, doordat Marelle Boersma een heel pakkende manier van schrijven heeft, naar mijn mening. Het kost geen moeite om in het verhaal te blijven, de dingen die gebeuren zijn ook wel een beetje te verwachten. Ikzelf had al eerder over stalking gehoord via een vriendin en was daarom ook bijzonder geïnteresseerd in dit boek.
Wat voor mij de geloofwaardigheid wat drukte, was een onverwachte wending in het verhaal. Jammer van het einde, dit was helemaal onverwacht !

Dat neemt niet weg dat het een geweldig goed boek is. Je zit met samengeknepen billen te lezen, het liefst in de nabijheid van anderen. Niet alleen lezen in je zomerhuis wanneer er niemand anders is !

Marelle Boersma schrijft over actuele misstanden en doet dat op een manier waardoor je meer na gaat denken over het betreffende onderwerp ! Stalking kan een leven vernietigen of op zijn minst helemaal op zijn kop zetten.

- Ik volg je
 
 
 
 
 
(2)

Een 'tussendoor' boek.... qua verhaal op vele punten verschrikkelijk. Meerdere keren heb ik het gevoel gehad 'wil ik wel doorlezen?'... maar het toch gedaan. Dat betrof puur het verhaal van de stalker hoor, niet dat het boek slecht geschreven was.
Het boek leest wel érg makkelijk weg. Ik heb het boek vandaag in z'n geheel gelezen en letterlijk tussendoor al mijn activiteiten.
Op vele momenten vond ik het een beetje te veel van het goede ... of slechte .... Het verhaal van Theo vond ik verschrikkelijk en realistisch als stalker. Het slachtoffer daarentegen... Ze onderging het allemaal en naar mijn idee gebeurde er niks van verzet. (politie, aandringen bij Bregje, moeder etc.)
Misschien dat me dat zo tegen staat omdat ik zo absoluut niet in elkaar zit en meer vechtlust heb dan de hoofdpersoon?

Tja dan het stuk betreffende René ... dat vond ik erg surrealistisch. Had dat weg gelaten en dan had je wat mij betreft een veel sterker verhaal gehad.

- Ik volg je
 
 
 
 
 
(3)

Dit is nou een psychologische thriller die je uitleest ook al is het soms iets teveel van het goeie. Pien wordt door haar mannelijke collega Theo gestalkt. Dit begint rustig, maar neemt steeds heftigere vormen aan. Overal lijkt hij haar te volgen en hij doet alles om haar te kunnen bezitten. Theo is een psychopaat maar iedereen gelooft in zijn onschuld en goedheid, zelfs haar moeder en dochtertje Eva. Al met al een lekker boek om te lezen maar teveel aangedikt. Jammer.

- Ik volg je
 
 
 
 
 
(4)

Een cover die meteen aanspreekt zonder dat je de inhoud kent. Bij de titel kan je jezelf meteen een voorstelling maken. Deze twee samen maken dat je geprikkeld wordt. Na het lezen van het boek kan ik vertellen dat ik de foto op de cover nu ook begrijp. Geen cover die uit de lucht gegrepen is maar werkelijk verbonden is met het boek. Bij mij altijd een bonus waard.
Een heerlijke schrijfstijl heeft Marelle. Een proloog waardoor je met een schok in het verhaal wordt geworpen. Vloeiend word je daarna meegezogen in het verhaal. Levendige beschrijvingen die het allemaal erg tastbaar maken. De korte hoofdstukken maken ook dat het vlot leest. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven waardoor de spanning sterker is. Onder een aantal uitspraken in het boek heb ik een lijntje getrokken omdat ze zo mooi zijn en ik ze niet wil vergeten. Het hele plaatje klopt. Een boek waarin ik me qua schrijfstijl thuis voel.
Het hoofdpersonage Pien zou je zomaar zelf kunnen zijn. Een gewoon iemand met een leven met hoogtes en laagtes en verleden waarmee ze nog worstelt. Je krijgt een goed beeld van hoe ze functioneert en wat belangrijk is in haar leven. Dit speelt natuurlijk een rol in het hele verhaal. Door wat ze meemaakt zie je hoe al de dingen die belangrijk zijn voor haar aan het wankelen gebracht worden. De twijfel die bij haar ontstaat, het ongeloof, de onmacht, het gevoel alleen gelaten te worden, niet begrepen te worden in de situatie zijn zeer gedetailleerd beschreven. Je voelt met haar mee.
De verhaallijn vind ik heel mooi in mekaar zitten. Als lezer groei je mee in het versmachtende web waarin ze zit. Een web dat alleen zij maar ziet en haar omgeving niet begrijpt. Constant hou ik in mijn hoofd dat dit gebaseerd is op waargebeurde feiten. Het psychologische spel dat met haar gespeeld wordt is bijna horror. Meer ga ik hierover niet vertellen omdat ik dan misschien teveel prijs geef voor degenen die het nog niet gelezen hebben. Ik vond het alleszins nog heel verrassend allemaal. Zit knap in mekaar.
Een boek dat ik in één ruk uitgelezen heb omdat het mij bleef boeien. Ik kijk al uit naar Nobody, haar volgende boek.