Op 5 mei 1874 nam de Tweede Kamer een wetsvoorstel tegen kinderarbeid aan, ingediend door het jonge progressieve kamerlid Samuel van Houten uit Groningen. Dit ‘... » 

Op 5 mei 1874 nam de Tweede Kamer een wetsvoorstel tegen kinderarbeid aan, ingediend door het jonge progressieve kamerlid Samuel van Houten uit Groningen. Dit ‘Kinderwetje-Van Houten’ is de geschiedenis ingegaan als de allereerste sociale wet van industrialiserend Nederland. Willemien Schenkeveld, historica en journaliste, gaat uitvoerig in op het werk dat die kinderen destijds verrichtten: meewerken op het veld, bakstenen keren langs de Waal, draadjesknopen in de stoomspinnerijen, et cetera. Onder de burgerij groeide de afkeer van ‘kinderexploitatie’, vooral ook omdat men belang hechtte aan goed onderwijs. Schenkeveld legt uit waarom maatregelen tegen kinderarbeid uitbleven:de discussie ging vooral over kinderarbeid in de opkomende moderne industrie, maar in Nederland waren daarin maar weinig kinderen werkzaam. Tenslotte beschrijft Schenkeveld het (geringe) effect van het Kinderwetje en de ontwikkelingen die wel tot het einde van de kinderarbeid in Nederland leidden. «