Hartzeer is het eerste boek van Chelsea Cain (en dat ik van deze auteur lees), die zich voor haar boek liet inspireren door de beruchte Green River Killer (zie omschrijving onderaan reactie). In haar verhaal schakelt Chelsea Cain regelmatig terug naar de periode dat Sheridan op de meest afschuwelijke wijze gemarteld wordt door Lowell. Het doet allemaal een beetje denken aan Sirene van Val MacDermid, waar ook de meest gruwelijke scènes in voor komen. Maar net als haar bekende collega gaat Cain hierbij niet in de fout dat de beschrijvingen van de gruwelijkheden het boek volledig gaan domineren en uiteindelijk de aandacht van de rest van de verhaallijnen afleiden. Ze weet het keurig te doseren en zorgt ervoor dat de lezer zich volledig kan inleven in het drama dat zich rondom Sheridan voltrekt. Je begrijpt stukje bij beetje waarom de man is geworden zoals hij is en je krijgt bewondering voor de manier waarop hij zijn werk doet, hoewel het mij soms verbaasd als ik lees hoe de bijwerkingen zijn van bepaalde pijnstillers en hij toch goed blijft functioneren. Verder zijn alle hoofdstukken waarin Gretchen Lowell een rol speelt geweldig leesvoer en fasinerend, op een haast beschamende manier. Deze vrouw is absoluut gewetenloos en doet seriemoordenaars die in het verleden door collega auteurs van Cain zijn bedacht worden stuk voor stuk te niet gedaan door deze auteur.

Jammer genoeg is het ook dat de hoofdstukken waarin de politie jacht maakt op de moordenaar van de schoolmeisjes deze wat ondersneeuwen en dat met name het verhaal van Susan, de journaliste van de plaatselijke krant de Herald, niet volledig uit de verf komt. Maar toch mag je dit boek als een geslaagd debuut omschrijven, al was het maar vanwege het feit dat Chelsea Cain met Gretchen Lowell een geweldig personage heeft geschapen en dus iets heeft weten toe te voegen aan het genre van het misdaadverhaal. De ontknoping is wat snel en simpel maar dat komt misschien ook omdat Hartzeer overduidelijk het eerste deel is van een serie boeken over dezelfde personages. Het tweede boek over Archie Sheridan zal moeten bewijzen of Chelsea Cain als auteur bestaansrecht heeft. Iets wat haar belangrijkste personages overigens al hebben gedaan. Het vervolg boek “Hartendief” staat dus op mijn lijst.

Omschrijving van Green River Killer: Gary Leon Ridgway (Salt Lake City, Utah, 18 februari 1949) is een Amerikaanse seriemoordenaar die ook wel bekend staat als de Green River Killer. Hij werd op 30 november 2001 gearresteerd op verdenking van de moord op vier vrouwen in het begin van de jaren ’80, maar bekende twee jaar later er maar liefst 48 te hebben vermoord in de buurt van Seattle en Tacoma, in de staat Washington.

Hij is daarmee in termen van aantallen een van de meest actieve moordenaars in de Amerikaanse geschiedenis en heeft er waarschijnlijk nog veel meer op zijn geweten dan die 48; zelf zei hij ook niet meer te weten hoeveel vrouwen hij vermoord heeft. Zijn slachtoffers waren overwegend prostituees en meisjes die van huis waren weggelopen. Meestal dumpte hij hun lichamen in de Green River, waardoor men sprak over de "Green River Killer". Er zijn ook verdenkingen tegen hem dat hij verantwoordelijk is voor een serie moorden in de Canadese stad vancouver, waar ook in de jaren '80 enkele tientallen vrouwen verdwenen vanaf een straat die bekend stond om prostitutie en drugshandel. Volgens de politie daar bezocht Gary Leon Ridgway regelmatig die stad.

Gary Leon Ridgway werkte als schilder van vrachtwagens, is drie keer getrouwd geweest en heeft één zoon. In zijn omgeving stond hij bekend als een aardige, vriendelijke, maar ook enigszins merkwaardige man.

Chelsea Cain woont met haar man en dochter in Portland.
De beruchte ‘Green River Killer’ inspireerde haar tot het schrijven van Hartzeer.
Ze schrijft ook voor locale kranten en bladen.