Boek
In deze bundel gaat Atze van Wieren op pelgrimstocht. Hij blijft dichtbij huis. Zijn tocht voert hem langs op terpen gebouwde kerken in het noorden en westen van Friesland en hij trekt langs de op wierden torende godshuizen van het Hoogeland in Groningen.
Een pelgrimage voert ook naar binnen. Zijn gedichten getuigen daar indringend van.
Zijn poëzie klinkt muzikaal en robuust, zonder opsmuk, hoe gevoelig het onderwerp ook is, zoals wij dat reeds uit zijn vorige bundel Grondstof kenden.
In de kerkgedichten brengen simpele details, zoals een vlinder, een witte spin, een grafschrift, in de dichter het schrijfproces op gang, waarmee hij verleden, heden en toekomst verbindt en voor zichzelf een betekenis zoekt, of op zijn minst daarop hoopt.
De achtentwintig kerkgedichten omsluiten tweeëndertig verzen, waarin de focus zich verbreedt tot niet louter godshuizen, maar waarin het thema van het leven als zoektocht naar zin en verdieping duidelijk blijft klinken.
Een bundel om te koesteren en mee te dragen op eigen bedevaart.
Van Atze van Wieren (1943) verscheen in 2006 bij Uitgeverij IJzer te Utrecht de in NRC en Friesch Dagblad lovend besproken vertaling van de ÂDuineser Elegien van Rainer Maria Rilke, onder de titel ÂDe elegieën van Duino (isbn 90 74328 98 9). Inmiddels is ook een luister-cd onder dezelfde titel verschenen, waarop Van Wieren zijn vertaling zelf voordraagt
(IJzer: isbn 978 90 8684 067 0)
In 2008 verscheen, eveneens bij IJzer, zijn poëziebundel Grondstof (isbn 978 90 8684 023 6), waarin het leven als productieproces, van basaal begin, via raffinage en bijproducten, tot wat uiteindelijk overblijft, werd bezongen.
Gedichten uit deze bundel zijn in velerlei boeken en tijdschriften opgenomen. Van Wieren won meerdere poëzieprijzen.
«
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »