Boek
Als je het licht niet kunt zien
De jonge Marie-Laure is blind. Ze woont met haar vader in Parijs naast het Natuurhistorisch Museum, waar hij werkt als curator. Als Marie-Laure twaalf is bezetten de nazi's Parijs en vader en dochter vluchten naar het Bretonse Saint-Malo. Ze hebben de grootste en meest waardevolle schat van het museum meegenomen.
In een Duits mijnstadje groeit Werner Pfennig op in een weeshuis samen met zijn jongere zusje Jutta. Werner belandt bij de Hitlerjugend en wordt vervolgens naar het front gestuurd. Via Rusland komt hij tenslotte in Saint-Malo terecht, waar zijn verhaal en dat van Marie-Laure samenkomen.
'Anthony Doerr heeft een nieuwe maatstaf gehanteerd voor wat een verhaal met je kan doen.' Dave Eggers
'Zijn imponerende gevoel voor detail en prachtige metaforen zijn overweldigend.' San Francisco Chronicle
'Doerr schildert met een rijk prozapalet dat resoneert als een klok en lang blijft hangen in je hoofd.' Daily Mail
'Absoluut betoverend.' The Guardian
'Hij kan een scène tot leven wekken in één enkele alinea.' The Times
«
Welkom op Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is een netwerk voor sociaal lezen. Wij helpen lezers nieuwe boeken en schrijvers ontdekken, en brengen lezers met elkaar en schrijvers in contact. Meer lezen »
Als je het licht niet kunt zien
Als je het licht niet kan zien bestaat uit 2 verhaallijnen . Door een oogziekte is Marie Laure blind geworden en woont met haar vader in Parijs. Haar vader werkt als slotenmaker en bewaakt de schatten in het natuurhistorisch museum. Frau Elena leidt het weeshuis in het mijnstadje waar Werner Pfenning opgroeit met haar zusje Jutta . Werner is heel begaafd in repareren van radio’s dit blijft niet onopgemerkt. Op een dag krijgt Werner een uitnodiging voor Hitler Jugend school. Beide verhaallijnen laten een ieder een kant zien van de oorlog en hoe zij het beleven en ervaren.
Anthony beschrijft de levens van Marie Laure en Werner gedurende de oorlog en groeit met ze mee . De schrijfstijl is vlot,krachtig en dat is mede door de zeer korte hoofdstukken. De hoofdstukken dragen een titel en dit komt terug in het lezen ervan . In het begin moest ik wel even wennen aan de korte hoofdstukken . Gebeurtenissen worden tot in het detail beschreven en hierdoor groeide je met de personen mee. Ook wordt er heen en weer gesprongen met de jaartallen in de oorlog en hierdoor wordt het beeld duidelijk,boeiend en begrijpelijk. Naast de schokkende gebeurtenissen is er in het verhaal ook veel aandacht besteed aan mooie en dierbare herinneringen. In het begin vraag je je af wat hebben deze 2 personen met elkaar gemeen behalve de oorlog en op deze vraag krijg je antwoord. Voor mij is dit boek geen standaard oorlogsboek maar meer een boek die een kant laat zien hoe twee jonge mensen de oorlog beleven en ieder op zijn eigen manier er het beste van maakt.
